Nie jesteś jeszcze zalogowany! logowanie / rejestracja
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2844/11 dokonał prostej i logicznej wykładni art. 11 Ustawy o PIT. Skoro ustawodawca - wywodzi Sąd - rozróżnia dwa znaczenia słów "otrzymać" i "postawić do dyspozycji", oznacza to, że zwrot "otrzymać" nie może być rozumiany jako "postawić do dyspozycji". Nie można więc zwrotów tych utożsamiać. W odniesieniu do świadczeń w naturze (innych nieodpłatnych świadczeń) przychód podatkowy powstaje więc jedynie wówczas, gdy nie są one tylko postawione do dyspozycji podatnika, lecz zostały przez niego otrzymane.
Powyższy wywód przypomina jak istotne jest uważne czytanie przepisów podatkowych oraz znajomość podstawowych zasad wykładni tekstu prawnego. Powierzchowne, nieuważne, nastawione na szybkość działania i praktyczność decyzji, wsparte zwykle pewnymi przekonaniami powszechnymi w określonej społeczności (np. konkretny US czy firma) na określony temat podatkowy, łatwo prowadzą do takich skutków, że podejmowane decyzje są niemal w oczywisty sposób niezgodne z przepisami i sprawa trafić musi aż do NSA, gdzie Sąd dokonuje rozstrzygnięcia po prostu czytając przepis ze znajomością języka polskiego; nie czyni żadnych specjalnych zabiegów, nie sięga po żadne zawiłe rozumowania czy wykładnie, po prostu odczytuje tekst takim, jakim on jest.
