Wg NSA: tak (wyrok 17 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2915/11), chociaż fiskus miał co do tego inne zdanie. Organy podatkowe podniosły, że skoro przedmiot darowizny pochodzi ze wspólnego majątku małżeńskiego, a tylko jeden z małżonków jest najbliższą rodziną obdarowanego, to nie można twierdzić jakoby całej darowizny dokonywała osoba zaliczająca się do kręgu najbliższej rodziny.
W większości umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w definicji „należności licencyjnych” nie wymieniono oprogramowania komputerowego, co oznacza, że licencja na takie oprogramowanie nie jest „licencją” w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lecz zwykłym (niekwalifikowanym) dochodem z działalności gospodarczej licencjodawcy.
Ordynacja podatkowa nie reguluje kwestii odpowiedzialności organów podatkowych za wyrządzone podatnikom szkody, np. za wydanie błędnej decyzji, w wyniku której podatnik stracił firmę. W tym zakresie przepisy podatkowe ograniczają się do odesłania do norm prawa cywilnego.
Wypłata przez podmiot polski podmiotowi zagranicznemu dywidend, należności licencyjnych czy odsetek, a także wynagrodzenia za tzw. usługi niematerialne (w tym zwłaszcza wszelkie formy doradztwa, analiz marketingowych czy zarządczych) wiąże się z obowiązkiem pobrania tzw. „podatku u źródła”, czyli podatku dotyczącego dochodu spółki zagranicznej, ale pobieranego przez spółkę polską.
Jeżeli podatnik nie dotrzyma odroczonego terminu płatności podatku lub zaległości, wówczas z mocy samego prawa wygasa decyzja o odroczeniu terminu płatności podatku lub zaległości; decyzja wygasa w całości.
MF proponuje, aby od 2015 roku:
· Dochody zagranicznych spółek (dywidendy, licencje, odsetki, inne) były zawsze opodatkowane w Polsce w sytuacji, gdy firma krajowa (wypłacająca dywidendę, należność licencyjną, odsetki, itd.), posiada w podmiocie zagranicznym więcej niż 25 proc. udziałów, a podatek należny za granicą miałby być mniejszy od podatku obliczonego wg polskich przepisów o przynajmniej 25%, a spółka zagraniczna nie prowadziłaby realnej działalności gospodarczej,
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji może się toczyć na żądanie strony lub z urzędu. Postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji toczy się, co do zasady, przed organem wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał decyzję.
Od wielu lat to zagadnienie podnoszone jest w praktyce w najróżniejszych wariantach, np. stosunkowo częsty przypadek polega na zapłaceniu podatku VAT w następnym okresie rozliczeniowym niż właściwy. Organy podatkowe często stają wówczas na stanowisku, że odsetki nalezą się za cały okres, w którym zaległość pozostawała niewykryta (nie została formalnie wpłacona za właściwy okres), natomiast podatnicy wskazują wówczas, że faktyczne opóźnienie we wpłacie wynosiło tylko miesiąc (względnie kwartał) więc odsetki należą się tylko za jeden miesiąc.
Wyrok NSA z 27.09.2013 roku, sygn. akt II FSK 2731/11 daje okazję powrócenia na chwilę do zagadnienia stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, przypominając, że organ podatkowy może rażąco naruszyć nie tylko prawo materialne, np. odmawiając odliczenia podatku naliczonego VAT w sytuacji, gdy podatnik...
Strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki dostępu lub przechowywania plików cookies w Twojej przeglądarce.
