Ze względu na liczne i fundamentalne zmiany w podatku od towarów i usług, Najbliższe tygodnie niniejszej części Newslettera zostaną poświęcone na systematyczne omówienie tych przepisów Ustawy o VAT, które od 1 stycznia 2014 roku ulegają zmianie.
Kontrola podatkowa kończy się protokołem. Uznając wytknięte w protokole nieprawidłowości za uzasadnione, podatnik może skorygować deklaracje podatkowe w sposób odpowiadający ustaleniom kontrolnym, co ma tę zaletę, że z mocy prawa wyklucza możliwość wszczęcia wobec niego postępowania karnego skarbowego.
Na prośbę jednego z czytelników Newslettera dygresyjnie cofam się na chwilę do omówionego już wcześniej aspektu postępowania podatkowego, a mianowicie samego jego wszczęcia, w szczególności zaś do pewnego wybranego aspektu relacji pomiędzy art. 165 i 165a Ordynacji podatkowej.
Jak wiadomo, w przypadku gdy polski ustawodawca błędnie wdroży unijne normy do krajowego porządku prawnego, podatnik może wedle własnego uznania zastosować się albo do tych błędnych zapisów prawa polskiego albo bezpośrednio do zapisów prawa europejskiego z pominięciem sprzecznych z nimi zapisów rodzimych.
Stronę obciążają koszty postępowania, które zostały poniesione na jej żądanie lub w jej interesie (jeśli organ nie miał obowiązku ich ponoszenia), koszty sporządzania kopii akt sprawy, a przede wszystkim te, które powstały z jej winy, w szczególności wynikłe z zatajenia dowodu lub złożenia zeznań czy wyjaśnień niezgodnych z prawdą, a także uchylenia się od obowiązkowego stawiennictwa na określoną przez organ czynność.
W ubiegłym, a zwłaszcza bieżącym roku, Minister Finansów przegrał szereg spraw w sądach administracyjnych, w których po latach dyskusji ukształtowała się wreszcie jednolita linia orzecznicza w sprawie pytania, czy wydatki gastronomiczne ponoszone przy okazji załatwiania spraw biznesowych stanowią tzw. „reprezentację” czy też jej nie stanowią i tym samym mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.
W chwili obecnej, Ustawa o CIT wyklucza z kosztów uzyskania przychodów odsetki od pożyczek zaciągniętych od podmiotów powiązanych kapitałowo, w takiej proporcji, w jakiej całkowita wartość zadłużenia pożyczkobiorcy wobec tych podmiotów przekracza trzykrotność jego kapitału zakładowego.
Zasadą główną jest, że koszty postępowania podatkowego obciążają organ podatkowy. Na żądanie zainteresowanego, organ podatkowy zobowiązany jest zwrócić koszty podróży, a także inne należności świadków, biegłych i tłumaczy przewidziane w przepisach regulujących koszty sądowe w sprawach cywilnych.
Ministerstwo Sprawiedliwości pracuje nad nową instytucją prawa cywilnego – darowizną na wypadek śmierci. Dokonanie takiej czynności być może będzie możliwe już w 2014 roku.
Organ podatkowy nakłada karę porządkową w drodze postanowienia, na które można złożyć zażalenie. Niezależnie do tej drogi (zażalenie do organu wyższego stopnia), do organu, który nałożył karę można złożyć wniosek o jej uchylenie. Ewentualna odmowa uchylenia kary także musi mieć formę postanowienia, które także można zaskarżyć do organu drugiej instancji.
Strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki dostępu lub przechowywania plików cookies w Twojej przeglądarce.
